ไม่ให้เสียวัยหนุ่มสาว

บทที่ 438

ผมอดไม่ได้ที่จะหยิบโทรศัพท์ออกมา ตั้งใจจะส่งข้อความไปแซวเธอสักหน่อย แต่ก็นึกขึ้นได้ว่าครั้งก่อนที่เธอให้เบอร์มา เป็นเบอร์ของเฉินเฟยเฟย ผมนี่ก็แย่จริงๆ ใจจดใจจ่อแต่เรื่องที่เธอเคยให้เบอร์มา เพิ่งจับมือเธอไปตั้งนาน แต่กลับลืมขอเบอร์โทรศัพท์เธอซะได้

ตอนที่ผมกำลังจะจากไป จู่ๆ ก็เห็นเธอแอบเลิกม่านขึ้นนิ...