Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 373

ฉันกวาดตามองอย่างรวดเร็ว พบว่าโจวถิงไม่ได้อยู่ข้างๆ เธอ ฉันรีบยื่นร่มให้เธอพร้อมพูดว่า "ขอโทษครับ" แล้วรีบไปเก็บร่มของเธอกลับมา จากนั้นก็เปลี่ยนร่มในมือเธอคืน

เฉียนเฟยเฟยไม่พูดอะไรเลย เพียงแค่ใบหน้าสวยๆ ของเธอเริ่มมีสีแดงระเรื่อขึ้นมาเล็กน้อย แล้วเดินตรงไปที่ป้ายรถเมล์

ฉันนึกขึ้นได้ทันทีว่า คืนน...