Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 339

ฝนตกหนักขึ้นเรื่อยๆ เรานั่งอยู่ในรถกว่ายี่สิบนาที แต่ไม่มีทีท่าว่าฝนจะหยุดตกเลย

แม้ว่าระยะทางจากประตูรั้วถึงตัวบ้านจะมีเพียงเจ็ดแปดเมตร แต่ปัญหาคือด้านนอกยังมีประตูรั้วเหล็กของสวนอีกชั้น ถ้าลงจากรถไปเปิดประตูแล้ววิ่งเข้าไป คงเปียกปอนไปทั้งตัวแน่ๆ

แต่ถ้ารออีก ก็ไม่รู้ว่าจะต้องรอนานแค่ไหน ผมจึงหัน...