Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 338

นวนิยาย

หลิวเสวียนซือพยักหน้า เมื่อเห็นรถคันหน้าทยอยเปิดไฟ เธอเงยหน้ามองท้องฟ้าแล้วพึมพำ "ดูท่าฝนจะตกแล้วนะ เอ้อ...คุณอยากกินข้าวข้างนอกหรือจะไปกินที่บ้านล่ะ?"

โอ้ยตาย! เธอละคำว่า "ฉัน" ไปเลย พูดตรงๆ ว่า "บ้าน" ทำให้ผมต้องระวังตัวอีกครั้ง ดูเหมือนเธอยังไม่หมดหวังเรื่องอนาคตการแต่งงานของเราจริงๆ

ผ...