Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 305

ตอนนี้พวกเราทั้งสี่คนรู้สึกอึดอัดมากในห้องเรียน เวลาที่ฉันอยู่ด้วย เฉาลี่ฝาง หลี่หมิงเลี่ยง และหลิวหวายตง ต่างคนต่างเหมือนคนแปลกหน้า ไม่มีการสื่อสารใดๆ แม้แต่การสบตา

แม้แต่ตอนกินข้าวในโรงอาหาร พวกเขาก็พยายามหลีกเลี่ยงกัน บางครั้งไปกินคนละชั้น บางครั้งถึงขั้นไปกินที่โรงอาหารอีกตึกหนึ่ง

พูดง่ายๆ คือ...