Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 301

ก่อนหน้านี้ผมก็แค่พูดเล่นๆ ไม่คิดว่าเฉินหลิงจวินจะจริงจังขนาดนั้น แถมตอนพูดสีหน้าเธอยังดูเคร่งเครียดมาก ราวกับกำลังเผชิญกับเรื่องสำคัญอะไรสักอย่าง

ผมหัวเราะพลางพูดว่า "ที่รัก พอเถอะ"

"ทำไมต้องพอด้วย ไม่มั่นใจในตัวฉันเหรอ"

"ไม่ใช่" ผมอธิบาย "เธอไม่ได้ต้องไปตรวจที่โรงพยาบาลบ่อยๆ หรอกเหรอ ถ้าหมอเห็น...