Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 232

เมื่อเผชิญหน้ากับความผิดปกติของเหวินหรูอวี๋ ฉันไม่ได้รู้สึกยินดี แต่กลับรู้สึกขนพองสยองเกล้า!

มันช่างขัดกับหลักเหตุผลเหลือเกิน

ตอนที่ฉันเพิ่งมาอยู่บ้านพวกเขา ฉันไม่มีผู้หญิงอยู่ข้างกายสักคน เธอมักจะทำตัวเหมือนล่อเหยื่อ ทั้งใกล้ทั้งไกล

แม้กระทั่งตอนที่เจี่ยต้าหูนอนเป็นอัมพาตอยู่บนเตียง เพราะความส...