Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 212

ช่างแปลกจริงๆ คนอย่างผมที่ผ่านร้อนผ่านหนาวมาไม่น้อย แต่ไม่รู้ทำไม พอเห็นผู้หญิงคนนั้นเข้า หัวใจกลับเต้นรัวไม่หยุด

ผมเหลียวมองไปข้างหลังโดยไม่ตั้งใจ พบว่าสวี่เสี่ยวไห่กำลังหมุนคอมองอย่างชัดเจนไปที่ป้ายรถเมล์เช่นกัน

ผมเหลียวมองอีกครั้ง นอกจากผู้หญิงคนนั้นแล้ว คนที่เหลือล้วนเป็นคุณลุงคุณป้าทั้งนั้น ค...