Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 170

"ฉันกะพริบตามองเฉิน หลิงจวิน แล้วพูดใส่โทรศัพท์ว่า "คิดถึงจัง กินข้าวเที่ยงด้วยกันไหม?"

"เย็นๆ ไม่ได้เหรอ?"

"แต่ฉันอยากเจอตอนนี้นะ"

"บ่ายนี้มีผู้บริหารมาตรวจสถานีโทรทัศน์ ฉันกินข้าวเสร็จก็ต้องรีบกลับไปที่สถานี วันนี้ไม่ไหวจริงๆ"

พ่อมันเถอะ! เหวินรู่อวี๋ไม่อยู่บ้านพอดี ตอนเที่ยงน่าจะมีช่วงเวลาว่า...