Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 165

ฉันค่อยๆปิดประตู เดินอย่างระมัดระวังเข้าไปหาเหรินรู่อวี๋ แล้วถามอย่างเก้อเขิน "เสี่ยวอวี๋ เธอ...กลับมาแล้วเหรอ?"

เหรินรู่อวี๋นั่งอยู่ที่ขอบเตียง ไม่แม้แต่จะมองฉัน ดวงตาทั้งคู่จ้องมองออกไปนอกหน้าต่างอย่างเหม่อลอย

"คือว่า... จริงๆแล้วผม... คือ... มันเป็นเพราะเธอบังคับ ผม... ผม..." ฉันพูดอย่างติดๆข...