Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 15

แม้เสียงเคาะประตูของเจี่ยต้าหูจะเบามาก แต่มันดังราวกับฟ้าผ่าลงกลางทะเลทราย ผมตกตะลึงอยู่กับที่ ขณะที่กำลังจะผลักเหวินหรูอวี้ออกไป เธอกลับกอดผมแน่น พลางส่ายหน้าเป็นเชิงบอกให้ผมอยู่นิ่งๆ

"อยู่นี่ค่ะ" เหวินหรูอวี้ตอบอย่างไม่ร้อนรน "กำลังคุยเรื่องงานกับน้องอยู่พอดี มีอะไรหรือเปล่าคะ?"

"อ้อ คุณก็อยู่ใน...