Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 146

ฉันวิ่งออกจากห้องผู้ป่วย

ฉันวิ่งออกจากห้องผู้ป่วยตอนที่เหวินหรูอวี้ยืนรออยู่ที่ลิฟต์แล้ว พอฉันเดินไปถึง ประตูลิฟต์ก็เปิดพอดี โชคดีที่ข้างในมีคนอยู่แล้ว เมื่อเราสองคนบีบตัวเข้าไป บรรยากาศจึงไม่ได้อึดอัดมากนัก

แต่นั่นเป็นเพียงชั่วคราวเท่านั้น เพราะเดี๋ยวเราก็ต้องนั่งรถคันเดียวกันอยู่ดี

แต่พอฉันเด...