ไม่ให้เสียวัยหนุ่มสาว

บทที่ 144

ไม่รู้ว่าเพราะถูกซุนเสี่ยวหลี่พูดหว่านล้อมจนหลงกลหรือเปล่า แต่ฉันกลับเห็นความจริงใจบางอย่างในดวงตาเป็นประกายคู่นั้นของเธอ

เมื่อจดจ่ออยู่กับดวงตากลมโตเปล่งประกายคู่นั้น ราวกับว่าคนที่ยืนอยู่ตรงหน้าฉันไม่ใช่สาวใหญ่วัยกลางคน แต่เป็นสาวน้อยรูปงามที่เข้าใจฉันอย่างลึกซึ้ง

ไม่รู้ว่าประสาทเส้นไหนมันเกิด...