Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 143

ฉันหลับตาลง และก้มศีรษะลงไป พยายามกลั้นหายใจเพื่อไม่ให้ได้กลิ่นฉุน

ซุนเสี่ยวลี่สะดุ้งเล็กน้อย มือลูบหน้าผากฉัน ดวงตาหรี่เป็นเส้นเล็กๆ พร้อมกับกระซิบเสียงแผ่วว่า "คนเล็ก ไม่ได้แย่ขนาดนั้นหรอก ลืมตาสิ มองฉัน"

อุ๊ย!

เธอใช้กลเดียวกับฉันเลย อยากให้ฉันเงยหน้าสบตาเธอเหมือนกัน

ในเมื่อเริ่มทำแล้ว ก็ต้อ...