Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 97

ฉันขยับเข้าไปใกล้อีกนิด ช่วยจัดเสื้อผ้าที่ยับยู่ยี่ของป้าไป่ให้เรียบร้อย เธอมองฉันด้วยสายตาเรียบเฉย มองจนหัวใจฉันอ่อนยวบ เกิดความรู้สึกอยากปกป้องอย่างรุนแรง

ผู้หญิงคนนี้ ไม่มีใครควรทำร้ายเธอได้

ฉันยิ้มออกมา บีบจมูกเธอเบาๆ ราวกับกำลังปลอบเด็กสามขวบ "คุณวางใจได้ ชาตินี้มีแค่คุณคนเดียวที่ทำให้ผมหัวหมุน...