Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 897

"ฮึ!"

ฉันแค่นเสียงอย่างเย็นชา ผู้หญิงคนนี้ ฉันคิดว่าอย่างน้อยเธอก็คงจะเสียใจจนนอนไม่หลับ แต่ที่ไหนได้ เธอกลับหลับเร็วกว่าใครเพื่อน แถมยังไม่คิดจะอธิบายอะไรให้ฉันฟังเลยด้วย!

"ฮึ!"

ฉันพ่นลมหายใจอย่างแรงสองครั้ง ความขุ่นเคืองที่อัดอั้นอยู่ในใจนั้นระบายออกไม่ได้เลย! ฉันเตะประตูห้องตัวเองเปิดแล้วเดินเข้า...