Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 822

ไบ้อิงลังเลอยู่ครู่หนึ่ง แล้วเธอก็เปิดปากพูดเสียงแผ่วเบา "ค...คุณครู"

ผมหัวเราะเบาๆ ความรู้สึกเย่อหยิ่งในใจได้รับการตอบสนองอย่างถึงที่สุด จากนั้นผมก็ถอนนิ้วออก และท่ามกลางสายตาตกใจของไบ้อิง ผมก้มหน้าลงจูบจุดอ่อนไหวของเธอ

"อย่า อย่านะ มัน...สกปรก อย่า อย่ามอง อย่าใช้ปาก!"

เธอเบิกตากว้าง ขาทั้งสองข...