Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 642

เฉิงเสี่ยวเนี่ยนก็รีบกลับมาจากต่างประเทศ มาถึงโรงพยาบาลตอนเที่ยงคืน

เธอเดินมาตรงหน้าผม กอดไหล่ผมไว้ ตบหลังผมหลายครั้ง ผมจ้องมองห้องผ่าตัดด้วยดวงตาที่แห้งผาก

"ทุกอย่างจะไม่เป็นไร" เฉิงเสี่ยวเนี่ยนปลอบผมเสียงเบา เสียงของเธอสั่นเครือ ฟันกระทบกันดังกึกๆ

จะ... ไม่เป็นไรจริงหรือ?

ผมกะพริบตา คอแห้งจนพูดไม่...