Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 596

มือเล็กๆในอุ้งมือฉันกระตุกเล็กน้อย หมู่หรงเอี้ยนหรานพยายามดิ้นรนออกแรงสักครั้ง ฉันจับมือเธอแน่นขึ้นกว่าเดิม

"เธอยังไม่ไปเลย ฉันจะไปได้ยังไง เป็นไงบ้าง มีอะไรรึเปล่า ถ้าไม่มีอะไรก็ไปทานข้าวที่บ้านด้วยกันเลยนะ คุณปู่อีกเดี๋ยวก็จะกลับแล้ว พวกเธอยังกลับไปพักผ่อนได้อีกด้วย เอี้ยนหราน ห้องของเธอยังเก็บไว...