Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 582

เมื่อถึงเมืองหลวง มู่หรงเอี้ยนหรานเพิ่งปีนออกจากอ้อมกอดของผม ดวงตายังพร่ามัวจากการนอนหลับมองมาที่ผม

"ถึงแล้วเหรอ?"

"อืม" ผมเพิ่งตื่นเช่นกัน สมองยังไม่ค่อยแจ่มใส ได้แต่กอดร่างของเธอไว้โดยสัญชาตญาณ ไม่ให้เธอเลื่อนหล่นจากตัวผม น้องสาวที่นั่งด้านหลังจ้องมองพวกเราตลอดทาง สายตาร้อนแรงนั่นวนเวียนอยู่บนตัวผ...