Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 567

ฉันมองใบหน้าที่ยิ้มของเธออย่างลึกซึ้ง แล้วโอบร่างเธอเข้ามากอดไว้ หลับตาลงและผลอยหลับไปด้วยความอ่อนล้า

ตื่นเช้ามา ทั้งร่างกายและจิตใจสดชื่น แม้แต่สมองที่เคยมึนงงก็แจ่มใสขึ้นมาก

ส่วนหมู่หรงเยี่ยนหราน ยังคงกอดผ้าห่มหลับอย่างแสนหวาน แม้ฉันจะลุกขึ้น ล้างหน้า และเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้ว เธอก็ยังไม่ขยับตัวแม้...