Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 561

ฉันไม่สามารถปล่อยให้เป็นแบบนี้ได้

"โตเป็นผู้เป็นคนแล้วยังไร้ยางอายขนาดนี้ นี่มันโรงพยาบาลนะ กอดนิดหน่อยก็พอแล้ว เข้าใจไหม"

ป้าไป๋บ่นพลางเดินเข้ามา แถมยังปรับท่านั่งที่ขอบเตียง ให้ฉันโอบเอวเธอได้สะดวกขึ้น

"ซ่งเสี่ยวเหวย ในโลกนี้ มีความสำเร็จก็ย่อมมีความล้มเหลว ทุกเรื่องราวในชีวิตล้วนเป็นประสบการณ...