Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 542

ฉันนั่งเฉยเมยอยู่ตรงนั้น มองเธอยิ้มๆ ปล่อยให้เธอหัวเราะไป จนกระทั่งเธอหมดแรงหัวเราะ ฉันจึงถามเรียบๆ ว่า "หัวเราะพอหรือยัง?"

"พอแล้ว พอแล้ว ฮ่าๆๆ ปวดท้องไปหมดแล้ว อืม!"

"หัวเราะพอแล้วจะช่วยทายาให้ฉันหน่อยไหม ถ้าปล่อยไว้แบบนี้ต่อไป ฉันคงเสียโฉมจริงๆ แล้ว ตอนนั้นเธอก็เตรียมตัวเลี้ยงดูฉันไปทั้งชีวิตเล...