Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 487

เธอเดินมาหยุดตรงหน้าฉัน ใบหน้าแดงระเรื่อ ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะเดินไปที่ครัวเพื่อรินน้ำให้ฉันแก้วหนึ่ง แล้วในที่สุดก็มานั่งลงข้างๆ ฉัน

"เธอ... มาถึงเมื่อไหร่เหรอ?" เธอถามอย่างกระดากอาย

"มาถึงเมื่อวาน พอลงเครื่องก็มาหาเธอเลย แต่ยามที่หน้าประตูไอ้บ้านั่น ดันขวางไม่ให้ฉันเข้ามา ฉันเลยต้องยืนรออย...