Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 432

"ไอ้เหี้ย!"

ฉันทนดูไม่ได้อีกต่อไป ลุกขึ้นยืนจะออกไปหาไป๋เว่ยเฉิง

ป้าไป๋คว้ามือฉันไว้ กอดแขนฉันแน่น "อย่าไป อย่าทิ้งฉันไป..."

หัวใจฉันแทบสลายเป็นเสี่ยงๆ ป้าไป๋ของฉันที่เคยสง่างามราวกับราชินี กลับต้องมาอ้อนวอนกอดแขนฉัน ขอร้องไม่ให้ฉันจากไป เห็นได้ชัดว่าไป๋เว่ยเฉิงสร้างบาดแผลอะไรให้เธอมากมายเพียงใด

...