Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 344

"แกนั่นแหละว่างน่ะ ทั้งครอบครัวแกเลยว่าง!"

ผมสะบัดมือเธอออกอย่างโมโห แล้วปิดประตูใส่หน้าเธอเสียงดัง หยิบคีย์การ์ดเดินกลับห้อง โยนลงบนโต๊ะกาแฟอย่างไม่ใส่ใจ

"อะไรของเขา คิดว่าฉันไม่เลือกจริงๆ หรือไง จะมองผู้หญิงคนไหนก็ได้" ช่างมันเถอะ ที่ผมทำแบบนั้นเมื่อกี้ก็แค่อยากแกล้งไป่อิ่งเท่านั้น

"เป็นอะไรไป?" ...