Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 322

ดังนั้นผมจึงส่ายหัว รัดผ้าเช็ดตัวให้แน่น และเตรียมตัวออกจากห้องของเฉิงเสี่ยวเนี่ยน

"เอ่อ..."

เริ่มต้นไม่ค่อยราบรื่นเท่าไร

ตอนที่เท้าซ้ายของผมก้าวออกจากประตูห้องนอนของเฉิงเสี่ยวเนี่ยน มือเล็กๆ คู่หนึ่งคว้ามือผมเอาไว้

"จริง... จริงหรือ?"

เสียงของเฉิงเสี่ยวเนี่ยนดังมา ผมรู้สึกดีใจจนแทบบ้า รีบหันกล...