Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 269

ครั้งนี้ผมรู้สึกเหมือนผมจะลุกพรึ่บ

ความรู้สึกเสียวซ่านที่แทบจะเอาชีวิตไม่รอด พุ่งทะยานสู่ฟากฟ้า เส้นผมราวกับมีไฟฟ้าแล่นผ่าน ส่งเสียงซู่ซ่า

"ป้าไป๋ ผมผิดไปแล้ว คุณอยากรู้อะไร ผมบอกหมดเลย!"

ผมทนแบบนี้ไม่ไหว โดยเฉพาะเวลาที่เธอมองมาด้วยสายตายั่วยวน แววตาคลุมเครือนั้น เจิดจ้าราวกับรุ้งหลังพายุฝน จนไม่กล้...