Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 267

ไม่ถึงสองนาที เราสองคนก็เปลือยกายต่อกันแล้ว นับตั้งแต่ครั้งที่ผมได้มีอะไรกับป้าไป่จริงๆ หลังจากกลับไป ผมยังฝันถึงเหตุการณ์วันนั้นอยู่เลย แม้ว่าสุดท้ายผมจะถูกเธอไล่ออกจากบ้านก็ตาม แต่กระบวนการก็ยังคงงดงามอยู่ดี

"ยังจะให้ฉันเรียกพ่อไหม?"

ป้าไป่มองผมด้วยสายตากึ่งยิ้มกึ่งไม่ยิ้ม มือเล็กๆ ของเธอลูบไปที...