พักอยู่บ้านป้าขาว

บทที่ 261

พอมาถึงห้องเอกสาร พอออกจากบันไดก็เห็นซื่อหรูอวี้ยืนอยู่ที่หน้าประตูห้อง ผมเพิ่งจะโผล่หัวออกไป สายตาของเธอก็หันมาทางผมทันที จับจ้องผมอย่างรวดเร็ว

"ซ่งเสี่ยวเหวย!"

ผมยังมองเธอไม่ทันชัด ร่างนุ่มนิ่มก็พุ่งเข้ามากอดผมอย่างแรง กอดเอวผมแน่นไม่ยอมปล่อย ไหล่ของเธอกระเพื่อมขึ้นลง ความอบอุ่นแผ่ซ่านมาถึงอกผม

...