Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 245

ป้าไป๋เชิดหน้าขึ้น ทำให้ข้าทำอะไรได้สะดวกยิ่งขึ้น "อื้อ... เบาๆ หน่อย"

เบาๆ หรือ?

"แบบนี้ หรือว่าแบบนี้ล่ะ?"

ข้าจงใจขบเม้มส่วนอ่อนนุ่มของนาง พูดไปด้วยเสียงอู้อี้ไม่ชัดเจน ทั้งยังสะบัดหัวไปมาเหมือนสุนัขสลัดขน

ยอดเขาอ่อนนุ่มคู่นั้นสั่นไหวราวกับคลื่น เต้นระริกอย่างบ้าคลั่ง ชั่วขณะนั้น สายตาข้าเห็นแ...