Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 164

การเหวี่ยงครั้งนี้ ผมใช้แรงเต็มที่ ร่างของเขาที่หนักตั้ง 90 กิโลกรัม ถูกผมเหวี่ยงกระเด็นไปไกลหลายเมตร

ใบหน้าใหญ่เท่าจานของเขาถูกลากไปกับพื้นไกลพอสมควร เศษกระจกบนพื้นทิ่มแทงเข้าไปในเนื้อของเขา เขาร้องลั่นเหมือนหมูถูกเชือด

ผมไม่สนใจเขา รีบอุ้มซือรู่อวี้ที่ร้องไห้ล้มอยู่บนพื้น กอดเธอเข้าแนบอก คอแห้งผาก...