Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 143

ฉันกลับเป็นเหมือนแม่แก่ๆ คนหนึ่ง พร่ำพูดบ่นอยู่ตรงหน้าเธอ

เธอมองฉันด้วยความประหลาดใจ แล้วก็ยิ้มเหมือนคนเสียสติ ดูน่ารักเป็นพิเศษ

เธอพูดว่า "ซ่งเสี่ยวเหว่ย นายเป็นที่พึ่งของฉันไปตลอดชีวิตแล้วนะ ฉันจะรักนายไปชั่วชีวิต"

คำหวานๆ มาอย่างไม่ทันตั้งตัว ฉันยังคงมองดวงตาของเธออยู่ ในใจก็อ่อนยวบเป็นกองแล้ว ใบ...