Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 1329

เมื่อในรถสงบลง ก็เลยแปดโมงไปแล้ว ตอนที่ผมไปรับไต้ไต้จากโรงเรียนก็แค่หกโมง วุ่นวายกันมาเกือบสองชั่วโมงเลย!

"พี่คะ หนูเดินไม่ไหวแล้ว!" พอถึงโรงแรม ไต้ไต้ก็นอนแผ่อยู่บนเบาะ ไม่ยอมลงจากรถ แบมือทั้งสองข้างมาทางผม เรียกร้องให้อุ้ม

"เธอนี่นะ ยิ่งโตยิ่งถอยหลัง ฉันรู้สึกเหมือนพาลูกสาวออกมาเที่ยวเลย" ผมหัวเ...