Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 1311

"ปล่อยฉันนะ ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้!"

เธอยังไม่ยอมแพ้ ยังคงตะโกนให้ฉันปล่อยเธอไป

ถึงเวลานี้แล้ว ตาฉันแดงก่ำด้วยความโกรธ ความโมโหผสมกับยาปลุกเร้าในร่างกาย ทำให้สถานการณ์นี้ไม่อาจหยุดยั้งได้แล้ว

ฉันอุ้มก้นของวั่นเอ๋อร์ เดินไปข้างหน้า นี่คือห้องพักในโรงแรม อาจมีคนเดินผ่านได้ตลอดเวลา

ฉันอุ้มเธอ ค่อยๆ เดินผ่าน...