Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 1306

มู่หรงเหยียนหราน เมื่อลงมาก็เห็นเราสองคนเปลือยกายกอดกระหวัดกันแน่น ราวกับหนอนผีเสื้อสองตัวที่ไม่เกรงกลัวความตาย กลิ่นอายน่าอับอายในอากาศทำให้เธอเลียริมฝีปาก เดินเข้ามาโอบกอดฉันไว้ มือน้อยๆ ลูบคลำอกของฉันอย่างไร้ทิศทาง จับยอดอกทั้งสองของฉันแล้วดึงอย่างแรง!

"เหยียนหราน!"

ฉันกำลังอยู่ในจังหวะสำคัญ กา...