พักอยู่บ้านป้าขาว

บทที่ 108

ผมกลืนน้ำลายลงคอ ในตอนนี้ เป็นไปไม่ได้เลยที่จะบอกเธอว่าผมเพิ่งเห็นเธอกำลังเปลี่ยนเสื้อผ้า แต่ถ้าไม่พูดอะไรออกไป มันก็เหมือนกับการหลอกตัวเองชัดๆ

แต่ในเมื่อเราเป็นผู้ใหญ่กันแล้ว เราจะโตขึ้นอีกนิดไม่ได้หรือไง ทำเหมือนเรื่องนี้ไม่เคยเกิดขึ้น?

ผมยิ้มแหยๆ มือถูกันไปมาด้วยความกระอักกระอ่วน ถอยหลังไปสองสา...