พักอยู่บ้านป้าขาว

บทที่ 1075

เช้าวันรุ่งขึ้น เป็นไป๋หยิ่งที่ปลุกฉันอยู่นานกว่าจะตื่นขึ้นมาได้

"ตื่นมากินข้าวได้แล้ว"

ไป๋หยิ่งตบแก้มฉันเบาๆ ร้องเรียกหลายครั้งกว่าฉันจะรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาจากห้วงนิทรา

"อืม? กินข้าวเหรอ?"

ฉันลืมตาขึ้นมาก็เห็นไป๋หยิ่งสวมชุดเดรสสั้นลายดอกสีขาว ยืนอยู่ข้างเตียง ท่าทางน่ารักจนฉันอดใจไม่ไหว ดึงเธอลง...