Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 1020

ฟ้าดินรู้ดี ตอนที่ฉันออกมา ยังไม่ทันได้เปลี่ยนเสื้อผ้า ตอนนี้ยังใส่ชุดนอนอยู่เลย เห็นได้ชัดว่ากระโดดออกจากเตียงมาตรงๆ เมื่อเขาไม่รู้จักบุญคุณ ฉันก็ไม่จำเป็นต้องช่วยเขาอย่างกระตือรือร้นอีกต่อไป

ฉันถอยหลังไปสองก้าว แสดงให้เห็นว่าน้ำขุ่นนี้ฉันไม่จำเป็นต้องลุย หน้าของหวังโหย่วเฉวียนก็ยิ่งบูดบึ้งลงทันที...