Chapter




Chapters
บทที่ 1
บทที่ 2
บทที่ 3
บทที่ 4
บทที่ 5
บทที่ 6
บทที่ 7
บทที่ 8
บทที่ 9
บทที่ 10
บทที่ 11
บทที่ 12
บทที่ 13
บทที่ 14
บทที่ 15
บทที่ 16
บทที่ 17
บทที่ 18
บทที่ 19
บทที่ 20
บทที่ 21
บทที่ 22
บทที่ 23
บทที่ 24
บทที่ 25
บทที่ 26
บทที่ 27
บทที่ 28
บทที่ 29
บทที่ 30
บทที่ 31
บทที่ 32
บทที่ 33
บทที่ 34
บทที่ 35
บทที่ 36
บทที่ 37
บทที่ 38
บทที่ 39
บทที่ 40
บทที่ 41
บทที่ 42
บทที่ 43
บทที่ 44
บทที่ 45
บทที่ 46
บทที่ 47
บทที่ 48
บทที่ 49
บทที่ 50
บทที่ 51
บทที่ 52
บทที่ 53
บทที่ 54
บทที่ 55
บทที่ 56
บทที่ 57
บทที่ 58
บทที่ 59
บทที่ 60
บทที่ 61
บทที่ 62
บทที่ 63
บทที่ 64
บทที่ 65
บทที่ 66
บทที่ 67
บทที่ 68
บทที่ 69
บทที่ 70
บทที่ 71
บทที่ 72
บทที่ 73
บทที่ 74
บทที่ 75
บทที่ 76
บทที่ 77

Zoom out

Zoom in

Read with Bonus
Read with Bonus

บทที่ 44
"ผมผิดเอง... ผมผิดเอง..."
"พี่ครับ ผมขอร้องละ..."
เฉินเยี่ยนถึงกับไม่กล้าพูดคำว่ารักออกมา ความรู้สึกนี้เหมือนจะเจ็บปวดยิ่งกว่าการที่เฉินอวี่จะฆ่าเขาเสียอีก ถ้าเป็นอย่างนั้น ถ้าเป็นอย่างนั้นจริงๆ เขาเสียใจแล้ว เขาเสียใจจริงๆ
"ผมผิดเอง..."
เฉินอวี่พูดต่อ "พี่ไม่ได้สั่งสอนเธอให้ดี ไม่ได้บอกเธอว่าควรคบเ...