Chapter




Chapters
บทที่ 1
บทที่ 2
บทที่ 3
บทที่ 4
บทที่ 5
บทที่ 6
บทที่ 7
บทที่ 8
บทที่ 9
บทที่ 10
บทที่ 11
บทที่ 12
บทที่ 13
บทที่ 14
บทที่ 15
บทที่ 16
บทที่ 17
บทที่ 18
บทที่ 19
บทที่ 20
บทที่ 21
บทที่ 22
บทที่ 23
บทที่ 24
บทที่ 25
บทที่ 26
บทที่ 27
บทที่ 28
บทที่ 29
บทที่ 30
บทที่ 31
บทที่ 32
บทที่ 33
บทที่ 34
บทที่ 35
บทที่ 36
บทที่ 37
บทที่ 38
บทที่ 39
บทที่ 40
บทที่ 41
บทที่ 42
บทที่ 43
บทที่ 44
บทที่ 45
บทที่ 46
บทที่ 47
บทที่ 48
บทที่ 49
บทที่ 50
บทที่ 51
บทที่ 52
บทที่ 53
บทที่ 54
บทที่ 55
บทที่ 56
บทที่ 57
บทที่ 58
บทที่ 59
บทที่ 60
บทที่ 61
บทที่ 62
บทที่ 63
บทที่ 64
บทที่ 65
บทที่ 66
บทที่ 67
บทที่ 68
บทที่ 69
บทที่ 70
บทที่ 71
บทที่ 72
บทที่ 73
บทที่ 74
บทที่ 75
บทที่ 76
บทที่ 77

Zoom out

Zoom in

Read with Bonus
Read with Bonus

บทที่ 17
มองเห็นเงาหลังของเฉินอวี่ที่ผลักประตูเดินออกไป เฉินเหยียนรู้สึกเศร้าและเจ็บปวดแทนเขา เพราะเขาทุ่มเททั้งชีวิต แต่กลับเลี้ยงดูคนบ้าขึ้นมา
คนบ้าโดยสิ้นเชิง
คนบ้าที่เนรคุณ ที่มีชีวิตอยู่ได้ด้วยการดูดเลือดเขาเท่านั้น
เฉินเหยียนกำมือแน่น หมัดที่กำแน่นห้อยอยู่ข้างขา เขารู้สึกถึงความเจ็บปวดในฝ่ามือ เล็บของเ...