Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 47

"คุณรู้จริงๆ เหรอ?" ฝูไป๋หัวเราะเบาๆ

"ก็ได้ ฉันไม่รู้หรอก" เหอยีเนี่ยนพึมพำ "แต่พรุ่งนี้ฉันต้องไปแล้วนะ ฝูไป๋"

หลังจากตื่นขึ้นมา ฝูไป๋ที่ยอมตามใจเขาแบบนี้ก็จะหายไป

"นอนให้สบายเถอะ เหอยีเนี่ยน" ฝูไป๋ตบหลังเขาเบาๆ ปลอบเขา "พรุ่งนี้ไม่ต้องไปก็ได้ อยู่ที่นี่นานเท่าไหร่ก็ได้"

เหอยีเนี่ยนไม่ได้ตอบอะไร...