Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 107

เหอยี่เนี่ยนไม่มีเวลาแล้ว คลื่นความร้อนกลืนกินความมีสติของเขา เขากำผ้าห่มใต้ร่างแน่นพลางครวญคราง "ทรมานจัง"

"เดี๋ยวก็ดีขึ้นแล้ว เนี่ยนเนี่ยน"

ฝูไป๋อ้าปาก กัดลงบนต่อมกลิ่นของเหอยี่เนี่ยนอย่างแรง ให้การประทับตราชั่วคราวที่เจ็บถึงไขกระดูก

การประทับตรากับยากดฮอร์โมนเป็นความรู้สึกที่แตกต่างกันโดยสิ้น...