Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 218

อย่าคิดว่าเฝิงตงเป็นคนไม่มีอารมณ์ ทว่าสู่เล่ยกลับเป็นคนเดียวที่ควบคุมเขาได้อยู่หมัด ถ้าเป็นคนอื่นกล้าทำแบบนี้กับเขา คงถูกเขาโยนลงทะเลให้เป็นอาหารปลาไปนานแล้ว

มื้ออาหารผ่านไปท่ามกลางการที่เฝิงตงคอยตักอาหารให้สู่เล่ยตลอดเวลา ทั้งหยางเฉินและสู่เล่ยไม่ได้พูดสักคำ มีเพียงเฝิงตงคนเดียวที่พูดไม่หยุด ครู่ห...