Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 72

"ฉันพูดถูกไหม?"

ลู่เฉินมองไปที่หวังอี้ผิงที่กำลังเหม่อลอย แล้วพูดเรียบๆ

คำพูดของเขาเหมือนระฆังปลุกที่ดังสะท้านใจหวังอี้ผิง

จิตใจที่ปั่นป่วนของหวังอี้ผิงค่อยๆ สงบลง ปากเปล่งคำเพียงคำเดียว

"ถูกต้อง"

ลู่เฉินเพียงแค่ตอบคำถามของเขา แต่ไม่ได้หมายความว่าเขาจะแพ้

ฝูงชนที่เงียบกริบพลันส่งเสียงอื้ออึงขึ้...