Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 42

ชูเมิ่งเซวียเห็นลู่เฉินไม่สนใจตนแม้แต่น้อย โกรธจนกำหมัดแน่น

แต่เห็นอีกฝ่ายกำลังจะหายลับไป เธอจึงต้องลงจากรถ วิ่งตามลู่เฉินไป

"ลู่เฉิน นายหยุดเดี๋ยวนี้นะ!"

เสียงใสกังวานดังขึ้น ลู่เฉินหันกลับมาโดยอัตโนมัติ มองเห็นหญิงสาวตรงหน้าชัดเจน

อืม? ผู้อำนวยการ?

ชูเมิ่งเซวียเอ่ยขึ้น

"ลู่เฉิน นายไม่เห็นหรือไงว...