Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 243

"คิดไปเถอะ..."

ชูเมิ่ยเสวียเงยหน้ามองลู่เฉิน พลางถอนหายใจเบาๆ เสียงอ่อนหวานแผ่วเบา ลมหายใจเริ่มถี่กระชั้น

"เฮ้ งั้นฉันไม่อาบน้ำแล้วนะ!"

ลู่เฉินยื่นมือออกไป ดึงร่างของชูเมิ่ยเสวียเข้ามากอดไว้ในอ้อมแขน

"คนเลว นี่จะทำอะไรน่ะ!"

ชูเมิ่ยเสวียรู้สึกราวกับเรี่ยวแรงทั้งร่างถูกดูดไปหมด ร่างอ่อนระทวยล้ม...