หมอเทพสุดแกร่งแห่งเมืองใหญ่

บทที่ 224

"กะละมัง?"

พนักงานได้ยินแล้วถึงกับอึ้งไป ก่อนจะยิ้มแหยๆ พูดว่า

"กะละมังเรามีนะครับ แต่ว่ามันใหญ่ไปหน่อยนะ..."

"ไม่เป็นไร เอาอันนั้นแหละ ไปเอามาเลย!"

ลู่เฉินโบกมือให้พนักงาน เป็นเชิงบอกให้ไปเอากะละมังมา

"พี่ชาย นี่พี่บ้าไปแล้วเหรอ!"

ไอ้หลงตัวเองมองเขาด้วยสีหน้าตกตะลึง ราวกับกำลังมองคนวิกลจริต

ก...