Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 453

ไร้แสงดาว ไร้แสงจันทร์

ขบวนหยุดพักในป่าทึบ ไม่กล้าจุดไฟเพราะกลัวเกิดไฟป่า ได้แต่กินอาหารแห้ง ใช้แสงสว่างจากไข่มุกเรืองแสงที่เย็นหลานจือพกติดตัวมา

เมื่อเห็นองค์หญิงกาลาหยิบไข่มุกเรืองแสงขนาดเท่ากำปั้นออกมาถึงยี่สิบสามสิบลูกโดยไม่กะพริบตา แม้แต่หรานเป่าฟางที่ไม่ชอบหน้าหญิงผู้นี้ก็อดรู้สึกตะลึงไม่ได้...