Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 22

ใจของท่านหญิงตระกูลจ้าวแทบแข็งค้าง ไม่คิดว่าจะถูกหลานชายสุดที่รักตบหน้าเช่นนี้

กลั้นความรู้สึกแสบร้อนบนใบหน้าไว้ นางผลักเสิ่นหลินอานไปทีหนึ่ง "เจ้าเด็กคนนี้ อย่าเอาความโกรธที่ถูกรังแกในราชวิทยาลัยมาระบายกับคนในบ้าน รีบคุกเข่าลงเร็วเข้า ขอขมาองค์หญิงผู้เป็นมารดาเจ้า บอกองค์หญิงว่าเจ้าไม่ได้จ้องมองนา...